sesini kurþunlayacak kadar kin büyüttüm içimde ki... sükûtun kasýklarýmda sancý
biliyorum þizofren duruþum var gözlerinde gül sen
akýttým sen yanýmdan acýnýn yalýn halini dokunma baþým eðik görmüyor musun?
ýrzýna geçtiðin baharým kanlý bir sabaha uyandý þimdi desem ki kelimeler yuvarlanmasýn dilinde lamý cimi býrak git iþine býrak ellerimi
gözlerimde patlayan tufan gamzemde açan kýzýl gül hani diyorum sövsem ana avrat süzülsem namussuzluðun leþ kokulu karanlýðýna
þeytanýn diþ izleri var bileklerimde gülüþleri yüreðime asýlý zangoç duyuyor musun ruhumun çýðlýklarýný desem ki sana git ölüm dörtnala gelir üzerime git (me)
Yeþim Deren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeşim Deren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.