AFRİKA 1

Bir Gün,
Göl idim dost Uluslarla çep-çevre Birlik.
Ufuk oldum Keþiflere, Bilimlere.
Yol verdim "kazansýn" diye, Tacir.
Baðladým Ýnsanlarý Pupa-Yelken Düþleriyle birbirine.
Doyururdum Denizcilerimi Sularýmla,
tuzlu-Alýn-Teri Sýlaya katýk.
Balýkçýlarým Ailleri ile mutlu.
"- Ben mi idim bu?"
diye
sorar
çaresiz Akdeniz
kendi-kendine.

"- Topraksa-Toprak, o da bizde var!
Su, Aðaç, temiz Hava, silsile Daðlar.
Öbek-öbek Çimen-Çiçek-Baðlar.
Sille-Sille Madenlerin Daniskasý.
Hayvanlarmý?
Tür ve Hür!
Yaðmursa-Sel,
gel de gör
gümbür-gümbür.
Nehirlerim gürül!
Güneþ’im
Sepet-Sepet!
Ýnsanlarým Kavga-Kýyamet
kýrar birbirini
burada
Kursak Derdinde,
Afrika’da.

Bugün;
Afro-Prometem umut dolu Teknesiyle Akdeniz’e yollanýr, sallanýr, gider.
"- Ah, bir bassabilsem Ayaðýmý Euro-Kara’ya" der.
"- Üç olmazsa bile bir Öðün Yemek Birader!"
Diye de düþünür bu Kursak;
"- Bak, batýyorum!
Uzat Elini, kurtar beni"
der.
"- Kardeþ Akdeniz.
Yeter!"


Sosyal Medyada Paylaşın: