Gün geceye ererken sakince kaybettiklerimin hazan sofrasý kurulur
Issýzlýðýnda gecenin kaþýk sesleri yarýþýr birde su hýþýrtýsý
Bozgun akorduna ses verir sukunet
Madalyonlar açýlýr dökülür etekteki taþlar
Ben beni sorgularým içimi oyarcasýna
Ýçim köz yakar intikam çýðlýðýyla
Yaþamýn kýyýsýnda kocaman boþluk aldýðým nefes
Bir adým atsa uçacak bir adým çizgi görene
Susmanýn asaleti kurulur baþýnda tacý bilmez içlidir soluðu
Özlemin adýný mýhladým içime saçlarý dolanýyor boynuma
Akýl yerdikçe küstü küstükçe kaybetti rüzgarýný
Anlayamaz dilinde dolanmýþ duydukça saðýr gözlerim
Kurþunlar ekti duygular ektikçe üzerinde katarlar yol aldý
Erdemmiþ susmak sustukça doymuyor ki insan
Kurþuni kaygýlar býrakýn ördüðünüz saçlarý
Koþacaklar nefesleri yettikçe özledikleri kadar duygular
Arýlar zihnimde bir sussalar…