İnsanlığa serenat..

yanak yanaðayýz kederle
sýzgýlý rahminde gecenin
hüzün perçinli þiirler sarýyoruz ciðerlerimize
gözlerini çürüyen bulutlar kadar yalnýzýz


oysa
ne çok kardeþtik bir vakit
hatýrla
kilitteki pasa gökkuþaðý getiren sabahlarda
gül aslý ezgilerle gül taþardý gönüllerimizden
kaviydi aþk yüzlü dostluklarýmýz


þimdi
zehir zemberek içtiðimiz su
öfkeyle besleniyor tersine insanlýðýmýz
etrafa saçýlmýþ yitik ömürlerden
kan bulaþýðý kaldýrýmlarýmýz


bak iþte
panzerlerle ezilen sokaklarda
dinle meleklerin gök dolusu aðýdýný
Allah’tan af dilemeye hakkýmýz mý var
kopmuþken gövdeciklerinden
mavi boncuklu bileciklerini
cennet çiçeði çocuklarýmýz


bir ateþ ki sayfa sayfa
kalýcý mahþer þu zavallýlýðýmýz
þafaðý katledilmiþ meydanlarda
tabut tabut yangýn dört bir yanýmýz


vicdana taþ kesilmiþ kapýlar açan ses
umursamazlýðýn mermisini sürmüþ
zaman namlusuna sus
gömdükçe gömmüþüz kafamýzý bencillik bataðýna
seviþmiþ ha seviþmiþ medeniyetin tetiðini
günahkâr parmaklarýmýz


ki biz
her defasýnda ayný sahnede
cesaretimizi ve erdemi yenilmiþiz
giymiþiz üstümüze ah’la vah’ýn tekrarlarýný
ha bire köþesine çekilmiþliðin sýrtýný sývazlamýþýz
yazýk ki
iþporta zihniyetle hakka ayarsýz fason palavralara
geçmiþimiz gibi adamlýðýmýzý da satmýþýz
.
.
.




Sevinç USLU
( hare / Ýstanbul –2008 )

Sosyal Medyada Paylaşın: