mona-lisam (gonca güller)
tozlu bir vadininin dikenli kaktüsü acýtýyor gezgin ruhumu
tellallar aðýt yakýyor satýlýk aþkýmýn arkasýndan
ve yaralýyor çalan davullar bekaret bekcisi töreyi
simsiyah gecenin ayazýnda üþür yorgun bedenlerimiz
ben sana saklý, köþelerde,sen bana göz, pencere önlerinde
kaçkýn gözlerimizdeki fotoðraflarýmýz buluþur þimalde
ve öpüþür tutkularýmýz camýn buðusunda
ve bir matem duyulur gecede naçar
bir yýldýz daha kayar elleri kýnalý
kayýp kentin yakýþýklýsý yüzünü rüzgarda eskitse de
yaksa tüm kartpostallarý ve söndürse tüm sokak lambalarýný
bu þehir yýkýlsa , magrible maþrýk ayrýlsa, nasrettin hoca gülmese
ve tüm masallar kötü bitse mostradamusun belinde
yine de düþürmem cemalini sýrrýmdan, söylemem kimseye
bir fransýz sokaðýnýn kaldýrýmlarýnda düþsem yanaklarýna
sükut u çýðlýkta tutuþtursam, kýrmýzý baþlýklý kýzýn korkusunda
nefes olup, buharýnda tutunsam umuda
satýlýk köyün kurak topraklarýnda eksem de sevgimi sana
bin umudu öldürsem de güneþte
binbir umut olup yine gelirim sana
ey asma yapraðýnýn içinde gizlenmiþ
uslanmaz monalisam
beni bulacaðýn en son yerde sana doðsam gonca güller açarken.....
selçuk bozdað/2009 gaziantep(izbe zamanlý, þiir demeti sevdalar çekmecesinden)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.