Oanlatır,ben anlatırdım.

Yaþamaz oldum,
aklým fikrim hayallerimde,
onlar’dý þimdi tek þey, beni hayata baðlayanlar,
gayrýsý koskoca bir boþ, koskoca bir yalan,
yalan oldu, yaþayacaklarým da,
ve kayboldu, geleceðe dair içimde ne varsa!
geleceðe dair kurduðum hayallerim,
vede, emellerim.

Yýl 1977 bir bahardý,
mevsimlerden,
ilk oyuncaðým oldu da,
nasýl da uçmuþtum, sevincimden,
akþam olur iþ biter, biner giderdim,
sahildeki her zaman ayný güneþin battýðý yere,
engin mavi sulara döner yüzlerimi ve dalardým,
hayallere.
Ve o ak denizin mavisiyle boyardým geleceðe dair düþlerimi,
düþünü kurduðum emellerimi,
kýzýl akþamýn, kýzýlýna boyanan ak deniz,
seviþirken,
yakamozlu, gecelerinde.

Gelirdi bazen, benim gibi hayal dolu biri,
þimdi o da bir hayal olan, yýllar var ki görmediðim,
çok sevdiðim bir dost, bir sýrdaþ,
ve benim gibi, bir deniz sevdalýsý,
arkadaþ,
kendi arabasýyla da,
iki araba yan yana dururduk sahilde,
ve dertleþirdik,
sahilin, serin meltemiyle,
vede biz bize.



O anlatýr, ben anlatýrdým,
bazen unutulmayan anýlardan, bazen eski sevdamýzdan,
yalan oldu þimdi, ne onlar kaldý,
nede geleceðe dair hayal kurduðum, umutlardan,
emellerden.
Þimdi, kalabalýklarda,
yapayalnýzým da,
ýslanýrdýr çok zaman, yorganým,
ve yastýðým.

A.Yüksel Þanlý er
13 Aralýk 2009-12-13
Ankara.



















Sosyal Medyada Paylaşın: