Yokluðun gecelerime, Kan kusturuyor, Ýçimde, acýlar bi haber Acý bir öykü; Sanki benim yaþamým. Acýlý bir türkü, Bitirdi beni tüketti, Tüm umutlarým.... Nem varsa hepsi, Uçupta gitti, Benim güzel yarýnlarým. Senden bana kalan, Yýkýlmýþ bir kent gibi, Külçeleþmiþ arta kalan... Bilki bu kara sevdan, Çöreklenmiþ bütün bedenime, Ben kendi hayalime....! Var git iþte.... Var git bile diyemiyorum. Buda böyle gitmeyecek, Kim bilir onuda bilemiyorum. Beklediðim sabahlarýn, O kör þafaklarýn...! Hiç biride gelmeyecek..... Bu benim alýn yazým, Benim kadere isyaným. Geceler uzun bana, Saplanan kanlý bir býçak, Sanki ölümüm olacak..... Dönecek benden yana, Kestiremiyorum ben onu, Ben onuda.... Zifiri siyahýn içinde, Ýçime hoyrat çöküyor.... Þu alaca karanlýkta, Bu yaralý yüreðimde, Þafak söküyor.
Yaþar Cerit
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşar Cerit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.