Bir adım ötem

Film elinde doktor,
Tüm hayatýmý çekmiþsin;
Açlýk ve sevdamýn nasýl bittiðini,
Yokluklarýmý nasýl içimde büyüttüðümü,
Bilmiþsin.

Neydi tek oda evimde;
Bir kýrýk çaydanlýk,
Bir sini, bir tava.
Menü hep ayný;
Ýki yumurta bir domates,
Biber acýsýndan doðra.
Menemen ustasýydým ya
Men edemedim kendimi, kendi
Yoksunluðumda.

Artýk inanýyorum usta,
Katýksýz hem de.
Gerçekten sevmek davam olsaydý,
Ýnanmazdým hiç yokluða.
Bunca zaman göðsümde gezdirmiþim
Bilemeden.
Atmak istemedim neydi bu neden.
Korkularým yokluktan deðildi usta;
Asýl sevmekten korktum, umutsuzca.

Bir ardý, vardý ya perdenin.
Bu perde yokluktu.
Ben bunu bildim hep bununla,
Gölgeledim kendimi.
Sandým ki arkasýndaki
Baþka bir þey.
Bu yokluktan daha kötü
Ne var ki usta.

Ben söleyeyim;
Açlýk ve yoksulluk müptelasý olmak.
Mazoþist bir inancýn müridisin,
Kopamýyorsun inan.
Kanattýðýn içinle doyuyor karnýn.
Mutluluk, inanmýþsýn bunda.

Ah bir ayda, gerçekten
Dilimlesem yokluðu.
Parçalayýp daðýtsam
Ýçime dolan karanlýðý
Çok mu karaladým yoksunluðu mu?

Aman deyip geçiyorum.
Bir adým atýyorum,
Bir adým;
Ötem bi dünya
Varlýk.
Yeter ki at bir adým
Ýnsansýn var ol
Her hücrenle yaþa, mutlu ol.

(Aralýk 2009)
Sosyal Medyada Paylaşın: