Umut ufukta görünen ýþýk Hadi yürü arkadaþ Yol uzun adým kýsa Varmak istiyorsan menzile Umudun ateþini durma, Sönmeden besle.
Ne fýrtýnalar eser, bu ateþin yanýnda Kar, dolu, yaðmur; afet üstüne afet Neden sönmez bazýsýnýn ümidi; Görür çünkü o kiþi, Daha varmadan hedefi. Aldýrmaz kimseye bilir ki; Yaþamýþtýr en doruk noktasýný, Aklý kalbi ruhu doymuþtur. Gönlü çoktan kanatlanmýþ Varmýþtýr umuduna.
Zaferler kazanan komutan sözüdür ha, Geldikleri gibi giderler demiþti ya; Ýþte umut böyle bir þey. Katýksýz inançla beslenir, Görmeden sevilir, bilmeden bilinir. Bu öyle bir anlayýþ ki Umudu olmayan Baþtan kaybetmeyi isteyen kiþidir.
(Aralýk 2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.