Deniz ve Son Mavi

deniz, vuruyor dalgalarýný uzun bir yolculuk üstüne
deniz, aðýrcasýna bakýyor, aðýrcasýna bir mavi ile
deniz, uzuyor ufka doðru, martýlara dokunurcasýna
güneþ, bir çizgi oluyor mavi üzerine dalgalý ve sýcak

dokun, ve sokul, rüzgar saçlarýnda, akþama dokun
kararsýn mavi, kör olsun gözler, batsýn güneþ
bu öyle efkar, bu öyle bir yaþam, yorgun ve son
balýklar çýrpýnýyor, zakumlar pembeliðini yitiriyor
susup bak, giden gün geri gelmiyor

yitip gidiyorum ben, ellerim çýrpýna çýrpýna
bakýyorlar insanlar, aðaçlar, taþlar
bakýyorlar denize bakar gibi ölürken bir kuþ
soðuktan daha soðuk bu kör, bu korkak, bu cahil bakýþ
susup bak, bir damla yaþamak

son bir mavi kaldý damarlarýma giren
son bir özgürlük, adýný hecelemek suç
son bir mavi karardýkça kararan
ve siyaha tutmuþ donuk kan rengi
susup bak, son günün de yaþamak

aðlýyor göklere uzanmýþ bayrak, ruhunu yitirmiþ toprak
deniz bakýyor, vuruyor dalgalarýný üzerime nefretle
deniz mavi, deniz kan kýrmýzý, deniz haykýrýyor, uyan Türk!
soðuktan daha soðuk bu kör, bu korkak, bu cahil bakýþ
susup bakma, ölen sensin anla...

Sosyal Medyada Paylaşın: