Çürüyüp giden bir çiceksin...

Aylar oldu ayrýlalý..
Gece gözlerin geldi aklýma.
En gizli en örtülü yerin..
Cömert,cefakar,hep nemli,
Arzulu teninden bile gizli..
Nedir gözlerinin arkasýndaki gerçek?
Neye susuzluðun?
Ne desem açýlýr gözlerinde ki örtü?
Sonra,çok sonra duydum..
Birisi varmýþ hayatýnda.
Birgün çýktýnýz karþýma..
Düþleri solduran,
Ýnsanýn kendisini kandýrmasýna bir an dahi izin vermeyen
Hayatýn kurallarý gibi,çýktýnýz karþýma..
Ne kadar sahteydin,
Ne kadar kendindin..
Ben seni en çok ruhun,kalbin için mi sevmiþtim?
Yoksa tenime yanlýþ bir kader gibi uyan o ýþýltýlýlý tenin için mi?
Yoksa ruhundan,varlýðýndan,
Iþýltýlý teninden daha örtülü olan gözlerinden çok,
Sana bile rakip olan o doyumsuz,baþýboþ,
O küstah þehvetin için mi sevmiþtim?
Karanlýkta bir bakýþýn yetti yanlýþ sevgimi anlatmaya..
Kurtuluþ sandýðýn insanlar ve mekanlar,
Senin en büyük tutsaðýn olmuþ artýk..
Çürümüþ çicek kokularý geldi burnuma.
Baþkalarýnýn koynunda,
Çürüyüp solmaya yüz tutan çicek kokularý..
Çicekler nasýl çürüyorsa,
Bana emanet ettiðin sevginde öyle çürüdü.
Koynumda sevginin emanet çicelkeri solmaya yüz tutarken,
Artýk yeni bir baþlangýç diliyorum hayatýmdan...

Sosyal Medyada Paylaşın: