YILLANMIŞ YOLLAR

Yýllanmýþ kaldýrýmlarda yürüyorum...
Dönüp arkama bakmaya cesaretim kalmamýþ.
Paslanmýþ, sonra tekrar boyanmýþ geçmiþimden korkuyorum...
Yapraklar sararmýþ,
Dallarda son çýrpýnýþlarýný vermekteler.
Rüzgâra teslim ediyorlar,
Yýpranmýþ bedenlerini...
Ýlkbaharýn ve yazýn izleri var hala üzerlerinde
Bense kaldýrýmda devam ediyorum yürümeye
Dalgalarýn sesi vuruyor kulaklarýma...
Duyduðum en acýklý, en yaramazca aðlayýþ gibi sanki...
Duymak istemezcesine ellerimi götürüp kulaklarýma, kapatýyorum...
Ýstemiyorum kendimden baþka sesler duymayý.
Ve yürümeye devam ediyorum...
Elimde bir silah var!
Ýçinde ise son bir kurþun.
Neye ve niçin sakladýðýmý bilmeden,
Elimle daha da iyi kavrayarak,
Yürüyorum beni çeken yolda...
Adým adým büyüyor yalnýzlýðým.
Bir þeyler eriyiveriyor kollarýmda.
Sevdiklerim mi? Geleceðim mi?
Ayýrt edemeden kaybediyorum ve bomboþ kalýyor kucaðým...
Ve devam ediyorum yapayalnýz yürümeye.
Gözlerim yaþarýyor aniden
Damlalar yavaþ yavaþ dökülüyor yanaklarýmdan.
Biran üþüdüðümü hissediyorum yaþlarýmýn sýcaklýðý altýnda...
Silmiyorum... Akmalarýna izin veriyorum,
Yaðan yaðmurun altýnda...
Neredeyse yolu yarýlýyorum
Ancak kimseler yok yanýmda.
Hep yanlýzbaþýma ilerliyorum.
Fýsýltýlar, gözyaþlarým ve ben...
Kaldýrýmlar teslim etmiþ kendini bize...
Yürüyoruz beraberce...
Eteklerim takýlýyor bacaklarýma ve ansýzýn düþüyorum!
Kalkmak zor geliyor bana.
Ancak yaðan yaðmurun altýnda,
Devam edip yoluma,
Tadamadýðým duygularý tatmak için kalkýyorum...
Ve yürüyorum tekrar dikenli bir yolda...
Her yandan dikenler batýyor vücuduma.
Yer yer kanýyor tenim...
Ne melheme ihtiyaç duyuyorum, ne de melheme...
Sadece bana verilen yolda,
Devam ederek yürüyorum...
Yolum bitiyor sonunda.
Bakýyorum ki yalnýz ve çaresizim...
Geldiðim onca yollar bana ihanet etmiþ...
Sevgiyi, mutluluðu bahþetmemek adýna,
Elinde kalan tüm kozlarý oynamýþ.
Yeni anlýyor ve býrakýyorum ölümün ellerine...
Yalnýz son bir kez elimde kalan silahýmla,
Dönüp bakýyorum geldiðim yollara...
Ve bir kurþun sýkýyorum hayata.
Kanatýyorum tam kalbinden geçmiþimi...
Üzüntülerimi, var olmamýþ ancak bir yerlerde
Beni beklemiþ olan mutluluklarýmý kanatýyorum...
Ve hepsine arkamý dönüp,
Teslim oluyorum karanlýða...
ESRA BÜLBÜL…

Sosyal Medyada Paylaşın: