)(-)(-)(-MARİA-(((-2)))(-)(-)(

Bu nasýl fýrtýna,bu nasýl tufan
Durmak mümkünmü ki “seine”’in üstünde
Jean Pierre kayýktan düþtü düþecek
Kayýkta nerdeyse parçalanacak
Karanlýktý her yer bulutlar kara
Öyle bir yaðmur ki bulutan inen
Jean Pierre idi bu girdapta dönen
Bir yere vurmuþtu kayýk aniden
Delikanlý dengesin kaybetti birden

O korkunç gecenin sabahý þimdi
Güneþ gülüyordu gökte çýlgýnca
Kendine geldi ve gözünü açtý
Baþýnda iki güzel gülümsüyordu
Uzandýðý yerden þöyle doðruldu
Baþýnda hala bir aðýrlýk vardý
Vurduðu baþýndan kanlar sýzmýþtý

Seni eve götürelim diyordu genç kýz
Elinden tutup kaldýrdýlar birlikte
Kara gözleriyle gülen Maria
Bu kardeþim Sophia ben Maria dedi
Her ikisine de bakan genç adam
Ben de Jean Pierre Matmazel dedi
Ýki genç kýz girdiler koluna tebessüm ile
Yakýndý evleri vardýlar eve
Maria yarasýný temizledi Pierre’in

Birkaç gün Ýle de la Cite de kaldý Jean pierre
Maria’nýn bakýþý bir ömre bedel
Bahar mevsimiydi ada güzeldi
Birlikte gezdiler Maria ile
Mutluluk vardý bakýþlarýnda
Ayrýlýk vakti yaklaþtýðýnda
Bir hüzün hakimdi her iki kalpte

“Sen’in kýzý Paris”in doðduðu yerde
Bir sevda doðmuþtu genç yüreklerde
Bakýþ yetiyordu söze ne gerek
Bakýyor Maria,Jean Pierre kayboluncaya dek

Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz

Sosyal Medyada Paylaşın: