SESSİZ SESLENİŞ

Kar yaðýyordu gittiðin gece ,
Ayak izlerinin üstüne bile bile yaðýyordu.
Arkandan öylece bakýp kaldým.
Biliyormusun? ne git diyebiliyordum,
Nede kal..
Nede bahçe kapýsýný çarpýp içeri girebiliyordum.
Biliyormusun? kar benim üzerimede yaðýyordu,
Ayak izlerin gibi benide gizliyordu sanki.
Canýmý sýkan neydi böylesine?
Üzerime yaðan karýn, beni derinlere gömdükçe,
Senin her adýmýnda yeni ufuklara merhaba deyiþinmi.
Ýþte hala gidiyordun,
Paltonun yakalarý kalkýk,
Ellerin ceplerinde.
Dönüp birkez olsun bakmýyordun geri,
Arkamda unutuðum birþey varmý diye.
Gene,biliyormusun?
Bir tek þey kalmýþtý senden geriye,
Bir kalp ve o da donuyordu artýk,
Donuyordu aðýr aðýr,
Þu dakikalarý içinde hapsetmek için senelerce.....


Sosyal Medyada Paylaşın: