Huzur KOKLAMAK...

Güneþin,
Alabildiðine sýcak boynundan
Huzur koklamaktý,
Bütün direniþlerin baþ suçlusu...
Günahlarýn kalbinde büyüyordu belki
Yeþil yosunlarýn pervasýz hýçkýrýklarý
Ve,
Ölümdü
Aykýrý bir fidanýn okyanusta yeþeren hýrçýnlýklarý...
.............
Kim anlayabilirdi ki
Kara bir çýnarýn beyaz gözyaþlarý
Çið damlasý sanardý gelip geçenler,
Baþ kaldýrýþýný kim farkedebilirdi
Köklerini çýkarýnca topraktan,
Susuzluðuna verirlerdi
Aþkýyla sararan yapraklarýný...
......................
Oysa her þey huzur koklamakla baþlar
Okyanusta yeþeren fidanýn direniþiyle biterdi...
Yeþil yosunlar ölüm,
Çýnarlar ise aþkla tüterdi...

21.09.06

Pýnar Koç


Sosyal Medyada Paylaşın: