İnkıbaz
Ruhum, esaretiyle kývranýr depremlerin
Yüreðimi volkanlar istila etmiþ bu gün
Savurmakta narýný beynime, cehennemin
Fýrtýnalar, katlime zira ant içmiþ bugün
Siyah gözlerindeki cellâtvari bakýþla
Bulutlar mahzeninden beni dikizlemekte
Zebani narasýný andýran bir çýkýþla
Ateþ mýzraklarýyla, hep beni izlemekte
Sýkýþtýrdý yer ve gök, kapana döndü âlem
Katranlaþan ufuklar, ümitleri kararttý
Ýnkýbaz deryasýna saplanýp kaldý çarem
Çýrpýndýkça çýkmaya, daha derine battý
Þaha kalkmýþ denizler daðlara meydan okur
Feryat sedalarýyla yutarak nehirleri
Tufan zincirini de ‘Yüce Tezgâhtar’ dokur
Ýstese, âb-ý hayat eder, tüm zehirleri
Ýnkýbaz:sýkýntý, keder
Mücahit Gözitok
Sosyal Medyada Paylaşın:
mucahit_gozitok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.