BU MUYDU İNSAN OLMAK?

Göz yaþýna susamýþ sînelerden vuruyor
Güneþin adý çýkmýþ ateþsiz kavuruyor.

Her evde feryat, figan, gözde yaþ, kalpte sýzý
Hangi vicdan hapseder, arsýzý, vicdansýzý?

Daðlar taþlar dayanmaz fýsýltýma, ahýma
Vazgeçtim gecelerden göz dikti sabahýma.

Heyhat, gafletli yürek kendini bir þey sandý
Bilmedi ki âlemin hazinesi insandý.

Olur muydu bilseydi bunca miskin can avar
“ Az güler çok aðlardý ” insan denen canavar

Hiç ümidim kalmadý gezeliyorum zanda
Gönlümün ilkbaharý kilitlendi hazanda

Kör þeytaný kör edip sevgi tutsaydý maya,
Yürek yürek dumanlar yükselmezdi semaya.

Sen büyürsün, o büyür yürekte büyür sýzýn
Belki bir sam yeliyle biçilirsin ansýzýn.

Bazen kara bazen ak ömür tükendi derken
Geliþimiz insan da insan mýyýz giderken?

2008- Kýrþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: