Dur gitme…! Beni ardýnda yaralý bir kalp ile býrakýp gitme… Dur gitme… muhtacým sana, sevgine,gül yüzüne… Ýlkbaharda yapraklarý dökülen aðaçlara döndüm… Her günüm, bin yýl oldu… her yýlým kaç asýr oldu… Sen gittin, beni öksüz býraktýn, aðlattýn, sýzlattýn… gülen yüzümü hüzne býraktýn… Karabulutlar sardý dört bir yanýmý… Þimþekler çakýyor beynimde… Kasýrgalar kopuyor gönlümde ve sen gittin… Ardýna bakmadan, bir selem yollamadan… Sinsice çekip gittin… Dur gitme… Oysa neler vermezdim bir gülüþüne… Sen benim, mevsimsiz çiçeðimdin… Dört mevsim açardýn… Kokardýn mis lavinyalar gibi….
25.10.2009 / pazar Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailozdemir01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.