Bir kucak dolusu odun, Bir tutam çoban ateþi avuçlarýmda.... Ve insan boyunda kar; Kardan daha soðuk gönlüme düþen efkar....
Bir dað baþý masalý yaþanýr, Yaþayanlarýn yoksul yaþamýnda... Tutuþur gökte Kanayan yara gibi yýldýzlar Karakýþ gecelerinin ayazýnda....
Ve Bir dað baþý masalýndayým, Tutuyor daðlarý Dinmek bilmeyen kar fýrtýnasý. Bir aðýt gibi rüzgarýn uðultusu.... Habire öðütüyor yüreðimi Deðirmen taþý gibi....
Ve Dað baþý masalýnda, Ne cin,ne dev,ne peri Ne de bilmem nere padiþahýnýn; Günlerce süren eðlencelerinden biri var... Yalnýzca ben varým. Bir sen, Bir de kar fýrtýnasý. Ve Uyku ile uyanýklýk arasýnda, Usulca gelen ölüm...
1971 Elmalý Köyü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.