Defterim de karalanmýþ onca sayfa var, Kimi yapraklar buruþturulumuþ koparýlmýþ, Bir köþede çöp kutusuna dahi atýlamadan yerde sereserpe; Bir üzüntünün bir yýkýmýn ezgilerini taþýyorlar... Ellerimde yaralar taze taze, acýsý dinmeden baþlýyorum duvarlarý yumruklamaya... Avuclarýmda nasýrlar; tarlada çalýþmasa da kaldýrdýðý aðýrlýklarýn anýsý var onlarda. Çok geçmeden terler kanlar boncuk boncuk damlýyor avuçlarýmdan aþaðýya. Ýsyan deðil, kýlýç kuþanmaktýr bu yaptýðým. Hayata inat, hayatý çekilmez hale getiren bu insanlara inat. Ne çarem var ne derdimi bilen. Zalimin karþýsýnda sadece bir yürek var. Elinde kýlýcý göðsünde imaný... Kurþun yesem yýðýlmam, top patlasa parçalanmam. Ben bir haklýlýk savaþý içindeki ruhum, ölen bedendir. O ruhu öldüremezsin.
Serhat Zorlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Değişken Ruh Hali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.