HAYALET

Büyük bir hayaletsin, sevmemem imkansýz!
Ellerin iþçi eli gibi simsiyah ve kocamandýr,
Yüreðin ellerine inat beyaz ve kocaman..
Uzakta bir kuþ havalansa ürperirsin,
Bazen omuzlarýný düþürür gelirsin.
Ýkimiz iki gri bulut
Çarpýþýrsak þimþekler çakar
Bilirsin!

Kapkara bir hayaletsin, korkmamam imkansýz!
Dünya olanca hýzýyla döner,
Zaman olanca hýzýyla akar,
Sen olanca hüznünle gülümsersin..
Az konuþur, öz susarsýn.
Sen susarken aðlarsýn.
Ben ne susabilirim ne aðlayabilirim,
Sen bilirisin!

Küçük bir hayaletsin, sevmemem imkansýz!
Bir hayalet neden korkar, kendinden korktuðu kadar?
Faili meçhul aþklarda öldürür kendini,
Yeni aþklarla yenilenirsin!
Küçük bir hayaletsin çünkü,
Sevilmezsen delirirsin!
Ben ne sevebilirim ne sevilmeyi bilirim,
Ah, sen bilirisin!

Biz aslýnda yanyanayken gerçek biz deðiliz!
Hayat bizi paranteze aldý, artýk özgür deðiliz!


/Þimdi sen tutsak bir hayaletsin,
Sevmemem imkansýz!/

06.05.2000, Denizli.

Sosyal Medyada Paylaşın: