MOR

“ Mor renkli bir acýya bulandý dünya,
Ayrýlýk tek gerçekti,
Aþk boyun eðdi. ,,



Tarifi mümkün olmayan bir acýnýn koynunda,
Geceler boyu uykulara ezber(im).

Gözlerimden akan mateme,
Zaman biçemezsin.
Geldiðinde biter belki,
Silersen,geçer(mi) ?

Bu þehir ve ben,
Ezberliyoruz;
Sen,sen,sen…

Dilime telemaþ,
içimizde oyunsun,
Elimizde hiç…

Çaresiz bir yokluðun,
Bitmek bilmeyen,
Tükenmeyen yaralarýyla,
Ezber…

Baðlanacak þiir,
Köprü yapacaðým renge,
Ýmgelerim sabýrsýz,
Sabýrsýz kelimelerim..

Çaðýrýyor þimdi,
Gel diyor,
Mor..

Büyüdür mor,
Gizemini çözmen için,
Boyanman gerek…
O’na…

Ýyice iþlemeli içine,
Ýþlemeli ki o olabilesin…

Zaman çare deðil,
Acýsý yaþanmalý,
Tarifsizinden hem de…

Dökülmeli kanaya kanaya,
Yollara düzülmeli.
Sen o,o sen olmalý,
Acýný aþka çalan mor rengi…



Buket Çevik…



Sosyal Medyada Paylaşın: