ACININ AŞKA ÇALAN MOR RENGİ

Acýlarýn içinden,
Yapayalnýz geçiyorum bugün.
Kimsem yok,
Ellerim bomboþ.
Koþar adým,
Yorgunum…

Sevdalý dileklerime,
Seni de katýyorum.
Baþka bir þehirde,
Baþka kollarda olduðunu bile bile…

Acýdan,
Sensiz,kimsesiz,
Yalýn kalp geçiyorum.

Bir nefes,
Bir fýsýltý mutluluk olurdu.
Karanlýða gömdüðüm aþký,
Yeniden çaðýrýyorum…

Yüreðimin en derininde,
Onulmaz bir arzu bu;
Beni ele geçiren.
Karþý koyamýyorum…

…

Bu ýssýz yollarda,
Umudun yüküyle dolu arabamdan,
Müsait bir yerde býrakýyorum gençliðimi.
Piþman deðilim,
Aksine büyüyorum.

Büyüdükçe tadýný alýyorum yokluðun,
Acýkmýþým sana,
Varlýðýna.

Gözyaþým nehirdir,benliðimin coðrafyasýnda.
Denizim sendin hani,
Ulaþamýyorum…

“Sen,, diyerek ölür müyüm?
Allah’ýn emanetini kurban etmem sana,
Korkma!!!Acýný çekerim sadece…
…

Þimdi sus içimdeki ses(im)
Hayatýma devam edeceðim…

Yalnýz þunu bil ki,
Gelmediðin her gün,
Yeni bir sevgiliye,
Birikeceðim,
Sana azalýrken…





Buket Çevik

Sosyal Medyada Paylaşın: