Kim bilecek benim kadar, Sokaklarýn ýssýzlýðýný ve karnalýðýn tiz sesini... Kim hissedecek, Gecenin jiletimsi ve hazzý kat’i asudesini... Bir ömürde kaç ölüm yaþanabilir ki; Kim saydý,faili meçhul ölü/m/lerimi... Daha kaç parçamý kurban vereceðim, Kimliksiz hýçkýrýklarda boðularak... Ayýþýðýna hasret yaslý bir gök ve! Emanet yýldýzlarla kaç sabahý ýslatacaðým kimbilir... Umudun mavisine özlemlerimi yýkayacak, Ýki damla rahmet... Bir avuç toprak... Ya ben geleceðim sana, Ya da son sözüm, Ama eðer çok yorgun olursam! Son sözüm olsun incinmeden kabul et, Ne olur kýzma, beni affet...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
''Gül_ce'' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.