Meçhul dur kaç kere yaþadým ben bu romaný; Ne zaman yürekten sevdimse; ayrýlýk vardý . Yok bir çare hep kendim kuruttum gözyaþlarýmý, Ne zaman yürekten sevdimse; yalnýzlýk vardý .
Sen de çek git, býrak git beni hiçbir an düþünme, Kahpe kader de, acýmasýz hayat de; boþ ver üzülme. Nasýl olsa dayanýrým alýþtým hasretin her türlüsüne, Ne zaman yürekten sevdimse; ayrýlýk vardý . Alýþtým kaderin her türlü çirkefliklerine, sillesine, Ne zaman yürekten sevdimse; yalnýzlýk vardý .
Yaþamadým gitti þu yalan dünyada gönül tadýnda, Ah bir bilsen nelerden vazgeçtim senin uðrunda, Artýk sende yoksun seni de kaybettim yol ortasýnda. Ne zaman yürekten sevdimse; karanlýk vardý , Ne zaman yürekten sevdimse; piþmanlýk vardý . Sosyal Medyada Paylaşın:
(KaLp-HIRSIZI) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.