Akþamýn alacasý indi sulara kuþlar yorgun son dalýþlarýný yapýyorlar birazdan hepsi kaybulup gidecek karanlýklarda ben yine yalnýz! Gözümü ufka diktim bekliyorum büyük umutlarla... Günü uðurladýk akþam olmakta, birazdan gece karanlýðýný örtü gibi serecek üzerimize,,, Ay yerini alýyor yavaþ yavaþ kocaman kýzýl bir tepsi gibi,,, çapkýn hovarda! aksini býraktý denizin göðsüne nazlý bir kýz gibi! Ay mý? o çapkýn bakýþlarla yukarýdan seyrediyor yakamoz dansýný... Ben mi? Seni özlüyorum ! bütün bu ahenkte bir sen yoksun bendesin ama,,, ellerimle dokunamýyorum sana... sabret yüreðim! nasýlsa bitecek bu özlem sen sevmeye devam et... GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bamteli960 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.