Çay ve Sevgili

Ýkisinin de güneþ süzülür gözlerinde.
Sevgili bir efsane ince belli elinde.

Sanki damýtýlmýþ güzellik onlarda iksir.
Çayým da emsalsiz bu cihanda sevgilim de.

Yârin eli elimde çayýn rengi gözümde.
Ýkisine de yer var özden içre özümde.

Birinin gözleri çay rengi biri ateþ dil.
Ne bu gönül durulur ne de hava mutedil.

Aromasýnda çayýn sanki yâr tadý vardý.
Sevgiliyle içilen çay beni baþka sardý.

Güneþ yansýr ruhuma tavrýndan ikilinin.
Kýymeti ölçülemez çay ile sevgilinin.

Zaman geçtikçe bende onulmaz alýþkanlýk.
Çay ve sevgili yoksa bana dünya karanlýk.

Suda ince endamý kuðu gölgesi tavrý.
Çay ve sevgili faslý unutturuyor kahrý.

Mevsim gül mevsimidir çay ve sevgili varsa.
Çayýmý yudumlasam aroma beni sarsa.

Bir doyumsuz efsane bana iki sevgili.
Biri buðu güzeli biri aþkým ezeli.

Birini demliðimle ünsiyetle demlerim.
Biri olmazsa þayet depreþir elemlerim.

Nasýl vazgeçerim ben bu tatlý ikiliden.
Yaþadýkça usanmam çay ile sevgiliden.
Ankara,29.11.2009 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: