Gül açar þafaðýndan kokusu ermeden vuslata kar yaðar kýrýk sevdama ses ver uykusuz gecelerimize bülbül! göç yolunu kaybeden turnalar eylül bahçesinde.
Hangi þarký, hangi þiir, bedelin olsun oysa, aþkýn tadýný kanatlarýna dokunurken aðlýyorsam, bil ki sensizliðindendir mavi düþlerime alevler döküldü bilir misin! sen gittin, ne kaldý ki ardýndan.
Ýlk ben saçlarýný okþamýþtým bu kýyýda kader bir yýldýz gibi göðe baðladý bizi þimdi gözyaþlarýmla sarýldým albümdeki resimlere þairliðim ondandýr bu papatyalar benim, onlara iliþme! yitik özlemini yapraklarýna gizledim boþuna sevmiþim seni.
Nuri Daðdelen Özdere- Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.