Veremem sana,ak günlerin umudunu Ve dolunayýn bakýþýnda, Üç odalý bir evde kuramam, Kan aðlarken ülkem. Çocuklara þu dizimde, Ninni de söyleyemem. Kuru baþ soðan kadar kuru, Bir sevgiden baþka; Hiçbir þey de veremem. Ne aþkýndan deliye döner, Ne de Ferhat olur daðlara düþerim, Seveceksen böyle sev beni; Unut aklýndan o geçenleri. Bu dað,þu orman demeden, Gezegen bir ev ile, Ölümü her’an benimle, Tetikte yaþamaya ne dersin.
Yaþar Cerit
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşar Cerit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.