Gözümüz ýþýl ýþýl, ararken bengi suyu,
Ölümle aramýzda, mesafe bir ok boyu!
Cambazlýktýr yaptýðým, bir ipin üzerinde,
Ama gezmekten kolay, sizin gözlerinizde!
Elimde bir sopam yok, dengemi korumaya,
Geçit vermez kirpiðin, yolumuzu sormaya!
Ne zaman uðradýysam, hep kaþta kal diyorsun,
Sonra niþangah yapýp, bir okla vuruyorsun!
Ýki defter mi tutar, saðlý solu melekler?
Bir yanda dipsiz kuyu, bir yanda ölüm bekler!
Ölüm bir kez dediler, kaç defa öleceðim?
Canýmý sýkarsanýz, gidip gelmeyeceðim !
Madem biz gelemedik, siz deneyin gelmeyi,
Ölümü öldürüyor, gözlerimin bebeði.
Uçsuz nehirler boyu, yolculuða çýkarýz,
Dünyaya bay bay edip, yýldýzlardan bakarýz.
Aldýrmayýz dünyada, ne kýþa, ne ayaza,
Mercan bir köþk yaparýz, en görkemli yýldýza.
Ýçimiz kararmadan, bakarýz topraklara,
El ederiz her bahar, açýlan yapraklara...
Ýstemem baþka bir þey, yalnýzca koksun güller,
Ölümden çok uzakta, þad olurken gönüller...
Dilini görmek için, karanfil ve lalenin,
Her gün dönümümüz de, yaparýz seni gelin.
Gökleri yapýyorum, uçsuz-bucaksýz bayrak,
Bir rüyanýn ardýndan, uyandým aðlayarak...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.