Bizim Obaya

Kýþlak düzlüðünden,meyremçil beline
Gökyüzünden düþler yaðýyor.
Kýrçýl çadýrda ninem baðdaþ kurmuþ,
Kirmen elinde yün eðiriyor.
Kuþluk vakti bir köþede,
Dedem namaza durmuþ,
Tarhana ocakta mis gibi kokuyor.
Gelin bacýlar uyanmýþ,
Kimi süt saðýyor;
Kimi de tandýrýn altýný yakýyor.
Tam þafak sökerken,
Türkmen çadýrýndan yavrum,
Yere çiðler damlýyor,
Aðýlda kuzular meleþiyor.
Daðýn etekleri,buram buram
Kekik,yarpuz kokuyor.
Az ötede bir çift kangal,
Koyunlarýn içinde uzanmýþ;
Daðlara,taþlara
Kurtlara,çakallara meydan okuyor...
Gözler zirveye taþýnmýþ,
Kartallarýn vahþi sesleri,
Kulaklarý týrmalayýp kayalara çarpýyor.
Yaðýz atlar týmarýnda,
Taylar bozkýr düzlüðünde cirit atýyor.
Gün çoktan akmýþ,
Dönmeye yüz tutmuþ,
Güneþ desen soluyor.
Artýk kýþlak düzlüðünden,
Yaylak bozkýrýna;
Bir yorgunluk çöküyor.

Yaþar Cerit


Sosyal Medyada Paylaşın: