ayrılık

Kimi geceler,
Sessiz bir þarký duyulur pencerelerin sakin mermerlerinde
Bazen ufak bir mýrýltýdýr uykuda konuþurcasýna,
Bazen haykýrýþlarýn en gösteriþlisi…
Sen tüm sessiz yalnýzlýklarýn kokusunu hissedersin burun deliklerinde,
Ve o tüm yaþanmýþlýklar
Bir karabasan olur çöker boðazýna!
Uzak illerin uzak mesafelerini yok eden o duygu,
Þimdi oldukça kesin bir kararlýlýkla konuþur;
Ve sana hiç yaþamadýðýn þeyler hatýrlatýr,
Ýnanýrsýn…
Yüceliðinden bir gram þüphe duymadýðýn sevgin
Nefrete dönüþünce Ufaktan ufaktan;
Resimleri yýrtýp atar,
Tüm yazýlaný çizileni silersin bir çýrpýda!!!
Kurtuldum sanýrsýn;
Ýnanýrsýn…

Kimi geceler,
Sessiz bir çýðlýk duyulur kapýlarýn durgun vücutlarý arkasýnda
Bazen uykuda gezmek gibi gelir ölüm,
Bazen acýlarýn en gösteriþlisi…
Sen gözlerini kapayýp da giderken öte diyarlara,
Yine kurtuldum sanýrsýn,
Ýnanýrsýn…

Hiç bitmeyecek acýlarýn baþýdýr ayrýlýk
Kopan parçalarýný toplamaya eðilemezsin,
Dermanýn yoktur ki!
Þarapnel gibi saplanýr tüm bedenine acýlarýn en büyükleri,
Ve sen;
Yine inanýrsýn o içindeki sese,
Dedim ya?
Hiç bitmeyecek kabuslarýn ilk dakikalarýdýr ayrýlýk
Ölüme yakýn,yaþama uzak nefes almaktýr…


Sosyal Medyada Paylaşın: