yýllar var hâlâ düþünürüm dünyanýn köþesi upuzun çakal yaðmuru kahkaha atar yol yok yordam ötede düþ çolak el elek zamandan bir parça kopar siyah çayýrlar üzerinde yürürüm çocuk,kadýn,erkek insan insan diye sapsarý titreyerek
yýllar var hâlâ düþünürüm canýna üfürdüðüm yokluk sarhoþluðu sulu sepken bi lokma ekmek günleri sürer sesim hayata sürgün ölüme bir çeyrek canýmdan bir parça kopar karýnca asidi üstünde yürürüm çocuk,kadýn,erkek önce insan diye kopkoyu diyeti ödeyerek
Sevilay Karaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil-ay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.