Demir alsýn gemimiz, bugün denizlerinden,
Sipersiz geçiyorum, masmavi gözlerinden...
Zamansýz tayfunlara, kaç kez tutuldu gemim,
Biraz su, birazda tuz, denizcedir elemim.
Denizi kýskandýrýr, içimin dalgalarý,
Çok oldu ayaðýmdan, kýrdým prangalarý.
Dalgalarla boðuþup, geçirdim bu yýllarý,
Çarpar kýyýlarýna, içimin kýyýlarý...
Ýki deniz birleþir, kim bilir, kaç batýnda,
Yüzeriz sandallarla gönül saltanatýnda.
Vursun ister dört yandan, aldýrma keskin ayaz!
Açarýz bayraklarý, martýdan daha beyaz.
Kanatlanýrýz biz de, kanatlanýnca deniz,
Boþalan yükümüzle, tüyden hafif yüzeriz.
Söyle, ne yapar bize, deniz kudurmasýyla?
Bundan böyle gezeriz, hep deniz armasýyla.
Kýpýr kýpýr bir sesle, vurur ince bir gayda,
Açarýz bohçamýzý, sakin, sessiz bir koyda.
Çekilir ufkumuzdan, zifiri karanlýklar,
Biter bütün dünyada belki de tiranlýklar.
Konar yeþil dallara, narin, küçük serçeler,
Gelip avucumuzdan, belki de su içerler.
Ýster çöksün vadiye, uðultusu ormanýn,
Bize ne! Yüreklerde sevda öterken çýn çýn...
Derelerden salýnýp gelirken ince bir su,
Kaç yorgana sarýlýr, uyuruz gül uykusu.
Denizler ýrgalanýr, sabah ýþýklarýyla,
Koylar bayram ederler, bu son aþýklarýyla...
Güneþin saçlarýndan, uzanýp tutarken sen,
Kimler el sallamaz ki, gelip geçen gemiden.
Alnýndan güneþleri, nasýl öperse deniz,
Biz de hayatý böyle, gözlerinden öperiz...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.