MUAMMA SEVDA

MUAMMA SEVDA

Vuslatým uzaklaþýp, arttýkça kaygýlarým,
Ay’ýn þavkýna inat, zifir düþtü geceye.
Ýsmini sýðdýrýrken, dilimde ki heceye,
Nefsime zulmediyor, þeytani duygularým.

Fýtrat’ýmda þek yoktur, ben kendimi bilirim,
Sevdalarým asildir, ulviyet kucaðýnda.
Meftun kalbim donsa da, aðustos sýcaðýnda,
Ya insanca severim, ya da sensiz ölürüm.

Rüyada hicran gördüm, hayýrlara yoramam,
Kan çanaðý gözlerim, aðlamada vesselâm.
Sevgimi anlatmaya, yetersiz kaldý kelam,
Visal yakýndýr deyip, boþ hayaller kuramam.

Kurþun geçmeyen yürek, bir söz ile devrildi,
Yýldýzlar hicap duydu, güneþ saklandý sanki.
Gündüz kara geceye, esir düþtü inan ki,
Boz bulanýk bakýþlar, görünmeze çevrildi.

Sensiz geçen her gece, derinden yaraladý,
Aþk kervaný menzilde, hüsrana uðradý yâr.
Bu sevda hançer gibi, kalbimi doðradý yâr,
Gözümden damlalarý, art arda sýraladý.

Muamma bir sevdanýn, can çekiþen özüyüm,
Kâbuslarýn koynunda, ölmeyi bekleyemem.
Kerem gibi yanmýþým, yâr senden saklayamam,
Ýçimdeki ateþin, hiç sönmeyen közüyüm.

Bülbüller sitem edip, inliyorken Acunda,
Hayalimde aþikâr, can özümde nihansýn.
Tüm sorular cevapsýz, sabýrla imtihansýn,
Say ki yangýn yerinin, külü var avucumda.

Ýhsan ÞOLA-16.11.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: