UMUTSUZ SEVDA

UMUTSUZ SEVDA

Titreyen yüreðimin, gün be gün çöküþünün,
Sebebi sen deðildin, kaderin cilvesiydi.
Hafta deðil, ay deðil, canýmý yakýþýnýn,
Hesabým þaþtý gülüm, kaçýncý senesiydi?

Bulutlara baþ tuttu, gözlerimden akan yaþ,
Mecal bitti dizimde, eridim yavaþ yavaþ,
Hicranýn gecesinde, baþ koyduðum kara taþ,
Hiç gelmeyen vuslatýn, gül kokan sinesiydi.

Umudumu tüketti, geçen baharlar yazlar,
Hep senden yana oldu, dilimdeki niyazlar,
Yýllarýn cevri ile, o gördüðün beyazlar,
Aðaran saçlarýma, yaðan kar tanesiydi.

Yer yapmýþým kalbime, ömür boyu orda kal,
Ýster sev bu garibi, ister götür taþa çal,
Bilinmeze bakarken, gördüðüm en son hayal,
Hasretin çöllerinde, güneþin gölgesiydi.

Aklýmý baþtan aldý, insafsýzca gülüþün,
Bu yaþlanan ömrümün, hazanýnda soluþun,
Her gece uðrun uðrun, düþlerime geliþin,
Gönlüme iþlediðin, aþkýn niþanesiydi.

Hasret olup her gece, gözlerime dolarken,
Huzursuz uykularýn, girdabýna dalarken,
Taþ plâkta þarkýlar, hüzzamlarý çalarken,
Kanatsýz bir meleðin, son çýrpýnýþ sesiydi.

Beklemeyi bilirim, bende ki sabýr furya,
Ýnan bana güzelim, sevgin kalbimde derya,
Kapýnýzdan sessizce, geçen o adam var ya,
Umutsuz bir sevdanýn, deli divanesiydi.

Yetmedi mi yýllardýr, hayalimi yýkýþýn,
Kor alazlar içinde, yüreðimi yakýþýn,
Destursuzca giderken, gözlerime bakýþýn,
Yaklaþan ayrýlýðýn, o soðuk busesiydi.

Ýhsan ÞOLA-03.11.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: