Vardým pýnara su içtim pýnardan,
Bir güzel vardý, öp dedi þuramdan,
Açtý göðsünü ben þaþkýn bakarken,
Göðsü açýlýrken, öptüm alnýndan.
Mosmor kýzardý, o þaþýrdýðýndan,
Ve kaybolup gitti çeþme baþýndan,
Þaþkýn, þaþkýn bakýnca arkasýndan,
Ter ateþ bastý, süzüldü alnýmdan.
Dað taþ kýzardý, kýzýl suratýmdan,
Þaþtým ayrýlýrken çeþme baþýndan,
Hayale dalarken, akþam yatarken,
Niye öptün dedim kýzýn alnýndan.
Bir sabi toydum, hemen aðlayan,
Aþktan söz edilse, hemen utanan,
Anlamadým da, onu yan bakarken,
Oldum þaþýrýp da, þaþkýn bakýnan.
Zülfünü sarkardý da, arkasýndan,
Ne güzel diye baktým arkasýndan,
Saksýda açmýþ konca al güllerden,
Baktým yakada sarkar yakasýndan
Yüksel’ de yaþlar onun anýsýndan,
Þayet geçersem onun yakýnýndan,
Tanýr mý acep taksam al güllerden,
Sað mý o diye, sorarým durmadan.
A.Yüksel Þanlý er
29 Kasým 2009-11-20
Ankara