Duvarlar ardýna yaslanmýþ kýrýk dökük, paslý ümitlerim. Bir tebessüm, bir ýþýk bekleyen meraklý gözlerle, Sorgular, gece gündüz ruhum þimdi sürüncemede. Yüreðine prangalandýðýmdan beri hasretin bedenimde, Çýðlýk çýðlýða ateþlerde...
Senin masmavi göðünde uçurtmalar uçarken özgürce, Ben hapsolmuþum ufacýk bedenimde, Kocaman yüreðimle! Bak þimdi eski þarkýlar dilimde, Tadým tuzum kalmadý sensizim yine...
Bir kuþ kanatlanýr sana doðru. Tertemiz duru güzelliðiyle, Týpký senin gibi þiir gibi... Adýný vuslat koydum, Geri dönmese de, fýsýldar ismimi kulaðýna her gece.
Özlemin göðü yakýp kavurur, Gözlerin düþlerime düþünce. Ruhumun siyahî gecelerinde, Avuçlarým kan ter içinde, Uyanýrým sensizliðe ! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.