Hani bazen tam aðzýna gelir kelimeler, Bir hevesle baþlarsýn konuþmaya anlatamazsýn, Boðazýnda bir yumruk oluverir anlayamazsýn.
Uzaklardan el sallar kaybolan gençliðin. Tatlý bir esintiyle saçlarýn yüzüne düþüverir, Farkýna varmadan adým adým yürürsün, Yüreðinin adý konmamýþ meçhul sokaklarýnda. Kulaðýnda, eski güzel günlerden kalma hep ayný melodi, Dilinde aþka ait fosforlu cümleler...
Hani bazen sýcacýk bir çayla ýsýnýverir; Gamdan buz tutmuþ gözlerinin içi, Kýrgýn yüreðin, küskün ümitlerin... Boþverirsin zamaný, gecelerin gündüze karýþýr. Aydýnlýk düþlerde bulursun kendini, Durup dinlenmeden yazarsýn, Yazarsýn, ama anlatamazsýn!
Ruhun çocuksu sevinçler içinde, Güneþin kýzýllýðýna karýþýrken, Taze bahar dallarý bedenini kuþatýr, Yeþillenir çiçek açarsýn. Soluksuz koþmak istersin, Yoruluverirsin sebepsiz yere olmadýk yerde. Birden duruverir dakikalar, Sen aþkýn tam ortasýnda! Sonsuz maviliklerde gezinirsin.
Hani sýcacýk bir çay,yanýnda çýtýr simit, Dilinde birikmiþ tertemiz sevgi sözcükleri... Gamlý yorgun gözlerinde çocuksu sevinçle, Beklersin. Aþkýn tam ortasýnda ama, Ama bilemezsin, göremezsin! Aþk yanýndan geçmekte ! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.