Gözlerin Gözlerimde Saklı
Gözlerimi gözlerine çektiðin günden beri
Özgürlüðünü bakýþlarýnýn hapsine býraktý ruhum
Zemherinin ayazýnda kalsa bile bedenim
Lütfuna mazhar olabilmektir kalbimin tek dileði
Etrafýna bakýnýyor sesini, seni arýyor benliðim
Razýyým kaybettiðim "sen" i aramakla geçireceðim bir ömre
Ýzlerin gözlerime mühürlü artýk
Nefesimle hayat verdiðim her ana,
Emsali olmayan bu þehrin her köþesine gözlerinle bakacaðým.
Çarem belki de tek devam yokluðunda varlýðýný bulmak
Esiyor deli rüzgar ve getiriyor kurumuþ güz yapraklarýný gönlüme
Kýmýldayamýyor, yalnýzlýðýn o boðuk sesini anbean duyuyorum
Tarifi anlatmakla imkansýz bir özlemin karanlýðýyla boðuþuyorum
Ýmdat çýðlýklarý yükseliyor kalbimden, belki duyarda hasretimi dindirirsin diye
Nihai sonucum, yazdýðým hayat þiirimin son mýsrasýsýn.
Boþlukta yürüyor gibiyim her geçen an yalnýzlýðýn karanlýðýyla yüzleþiyorum
En çaresiz, en yalnýz anýmda bile gözlerin kýlavuzluk ediyor ýþýðýn adresini bulmama
Nafile bir çaba, hemen bastýrýlabilecek bir isyan gibi gözükse de,
Ýstediðine ulaþmak için bir ömür boyu yanmayý göze alacaktýr aþkým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
turhan yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.