Panikatak,

Gene akþam oldu;
eyvah! dörtnala gelen, ölüm duygularý göründü uzaktan.
Ürkek gözlerim gene bir tuhaf oldu.
Adýmlarýmýn rotasý, þimdi en uygun yere,
kestirmeden eve;

artýk o karabasanýn, tam ortasýndayým þimdi.
sis gibi gelip çöreklendi üstüme.
Kendinden önce elleri uzandý, karnýmdan ....
Sanki bir tutam kor koydu, yüreðimin alt yanýndan;

birden bir gümbürtü duyuldu, göðüs kemiðimi çatlatan.
Baþýmý kaldýrsam düþeceðim;
bu acz halim, yuvarlanacak kaldýrýmdan.
Aman tanrým! bayýlmamalýyým,
mutlaka ayakta kalmalýyým,

derhal aklýmý sýyýran düþüncelerden kurtulmalýyým;
Ya delirirsem......?
Ýþte baþladý ölümün seranatý,
Karnýmda gebe çatlatan, o garip kramplar......
kulaðýmda, olmayan tuhaf uðultular;

yýlana sarýlýr gibi sarýldým korkuluklara,
Gözbebeklerim büyümüþtür artýk eve vardýðýmda.
Ellerim titriyor , heryaným kasýlýyor enim-konum
Tamam! bu defa gerçekten ölüyorum.

Nefesim deli bir at gibi; boðazýmla göðsüm arasýnda.
Zihnimi her ne yapsam toparlýyamýyorum.....
Yok! bu defa kurtuluþ yok! gerçekten ölüyorum...
Kaçýncý kez oluyor bu bunu bende bilmiyorum...

Neden sonra;
Sýcak bir ter boþanýyor vücudumdan,.
Ilýk, bir çoþku sýzýyor yaralarýmdan;.
Ve yaþamýn kollarýna öylece düþüyorum.

Korku bulutlarý daðýldýkça etrafýmdan;
coþkudan deliler gibi gülüyorum.
Bu panikte öldüðümü sandýðým her an!
dünyaya yeniden , doðuyorum.

Aslýnda yaþadýðýmý anlamak için;
Her defasýnda bu oyunu oynuyorum.
Ýþin en tuhaf olan tarafý;
Bunun oyun olduðunu bende bilmiyorum.


ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın: