Baþaramadm Sen olmayýnca gülüm, Ne geceye nazým,ne de gündüze geçer Yorgunsam çaresizsem senin eserindir Anýlarýn sabrýna dönüp, Umutsuzluklarý seyrediyorum, düþler çýkmazýnda.
Vurgun yedim, Kime baðlandýysam, kimi sevdiysem Hülyasý kalmadý yüreðimde hiç bir sevdanýn Þimdi, Yelken açtým denizlere, fýrtýnalardayým Bu benim özgürlüðüm.
Kim anlayacak dalgalarla boðuþtuðumu Güneþ battý batacak Denizdeki balýklara býrakacaðým Öksüz kalan anýlarýmý.
Hüznünle yoðrulan yýldýzlar yorgundur O baharlarýn, yazlarýn gölgesinde Sarhoþluða dalan gözlerin, Bir açýlýr, bir kapanýr, martýlar gibi daðýlýr kirpiklerinde Birden içimi titreten ayrýlýk korkusu Ve el sallar, meçhul bir limanda.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir
[
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.