* ÖMRÜMÜN SONBAHARINDA *

Bir deniz var içimde
Mavisini çaldým Ege’den
Sen gidince yýldýzlar küstü benden
Seni dalgalara býraktým
Seni gülün yapraðýna taktým
Ama sen yoktun
Gözlerinde gizlediðin mehtap
Þimdi,
Sessizce iniyor denize, bir ilkbahar gelini,
Bakýþý mavi, yeþilin üstünde.


Günbatýmýna oturyorum
Bu sonsuz denizde seni düþlerken
Kapýlýp dalgalara gittim
Dudaklarýndan anlaþýlyor öpüþünün tazeliði
Yüreðinin çýrpýntýsýný ekledim martý kanatlarýna
Sonra yelken açtým, yeþil gözlerine
Yaðmur yaðýyordu þiirlerime
Dön de bak!
Ne haldeyim
Üþüyen yüreði avuçlarýmda hâlâ.


Gözlerinin rengiyle denizler boyanýr
Seherde gemiler demir alýr çýkarlar yolculuða
Bilesin ki, uðradýklarý o limanda ben yokum.


Ne güzel senin gözlerinde uyumak
Teninin sýcaklýðýný duymak
Sevda dolu saçlarýna dokunmak, ne güzel


"Kanayan sinemi" okþa ki
Karanlýk çökmesin umutlarýma
Fýrtýnalar koptu,
Rüzgârdan habersiz kýyýlar
Henüz sana doymadan, bir mevsimle
Uçup gittin, ömrümün sonbaharýnda.


Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
3/5/2005


Sosyal Medyada Paylaşın: