firavun lanetlendiðinden beri hastaydý zaman... yoktu kollarýnda ufku temizleyecek derman...
bundandýr/ gökyüzü binlerce yýllýk örümcek aðlarýyla örülü kalýn bir kabuk ardýna gömüldü
iþte bundan sonsuzluða kanatlanýp uçan sesler aðlarda kirlenip döndü ...
siz týrtýl geldik týrtýl gideceðiz diyenlere inat kendini yýrtan kelebekler
her sabah uðultularla göndere çekilen ve her akþam mýrýltýlarla indirilip intizamla dürülen bu korkuyla sývanmýþ güneþ... bu gri gök... bu kirli deniz... ve týrnak içi bildik tüm cümlelerimiz siz biz hepimiz koca bir yalan içinde esiriz
...
amma erken deðil geç hiç deðil
bakýn her yer toz duman nasýl da boðulurcasýna öksürüyor zaman... öldü ölecek...
-biz esteban’dan el godot’dan icazet alan þairler zeytinin kuytusu ve güvercinin gagasýndan... martýnýn çýðlýðý ve denizin dalgasýndan... rüzgarýn uðultusu ve gök homurtusundan... kelimeler devþiriyoruz birer birer geçmek için altýn þehrin cümle kapýsýndan-
kulak verin
gündüzden artakalan güya uyanýklar uyuduðu ve uðultularý sustuðu zaman en yüksek perdeden çalacak içimizde inleyen o cýlýz keman
iþte o zaman
bildiklerimizi unutup bedeni sese uydurup ürerken bile
dans edelim
(acýyla haz sevgiyle nefret siyahla beyaz hep dans ediyordu zaten ...
þiir bitti kelamlar bile dans edip selamlýyor o keman sesini)
...
bütün anlamlar anlamýný yitirdiði ve bakmakla görmek arasý ince ve eðri çizgi belirdiði zaman
saç-ma-la-ya-lým
(yeni cümleler kurulamaz ki týrnak içi esaretten kurtulmadan)
-ya da susalým gayrýya körsek dilsizsek... sese susayalým eðriye düz deðilsek-
(önce ses vardý... sonra ses...
sestir ya tek nefes)
o an ge-li-yor -an be an-
hey gecenin çocuklarý
kavalyemiz evren
hadi dans edelim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.