Sahil kenarýna oturdum,
Umutla denize bakýyorum,
Gözlerimle maziye dalýyorum,
Bir çok anýlarýmý hatýrlýyorum..
Bir zamanlar kiminle geldim buraya,
Neler konuþmuþtuk, gülmüþtük oysa
El ele dolaþtýðýmýz þu kaldýrýmda,
Yaþandý ve de geçti kaldý anýlarda..
Sahil kenarýna banka oturup,
Neden böyle olduk diye sorup,
Zihne olunmaz sorular sorup,
Canlandý sorular yok bir cevap..
El ele uzunca sahilde yürümek vardý,
Her yerde onun hep anýlarý vardý,
Onsuz bu sahiller bana dardý,
Anýlarý anarak gözlerim yaþardý..
Sahil kenarýnda sevgi sözleri söylendi,
Güzel günler gelecek elbet dendi,
Ama günleri ömür yetip de göremedi,
Onun hatýralarý için yine ürperdi..
Gözler kamaþtý baktým maziye,
Neden nasýl oldu dedim kendime,
Yaþanýyormuþ yaratan isteyince
Kendimi toparladým vapur sileni çalýnca..
Sahiller dopdolu insan akýyor,
Ben onlara bakýnca içim yanýyor,
Ama yaþam hýzla devam ediyor,
Gönlüm haline þükredip dua ediyor…
Anýlarla yaþadým bu günümü,
Unutamadým onunla geçen ömrümü,
Biliyorum gelecek son günümü,
Onunla buluþacaðýz mahþer günü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.