Renklerin Rengi..

Keþke dili olsa konuþsa renkler…
Demeyin boþuna, konuþtu benle.
Renklerle beraber, bütün çiçekler…
Konuþmaz sanmayýn, konuþtu benle…

Kýrmýzý kýzardý utandý birden,
Yeþili yemyeþil görünce nerden,
Sarýlar ayvayý gizler gönülden,
Elmalar pembeye giriverince…

Talihim kara’ya kem gözle baktý,
Maviler su olup ruhuma aktý,
Beyazlar buluta resimler yaptý,
Mor’lar menekþeye gülüverince…

Gökyüzü seslendi bende maviyim,
Papatya ayvaya; “bende sarýyým”,
Kahveler haykýrdý; “ben göz rengiyim!”,
Topraktaki gri, veriverince…

Yüreklerde beyaz, ak’a dönünce,
Siyahlar simsiyah, kara olunca,
Ceviz yeþilliði gölge yapýnca,
Karadut parmaða dönüverince…

Renklerin hepsinde gizli manalar,
Kopkoyu kýrmýzý, olmuþ kirazlar,
Bembeyaz mermerle dikilir taþlar,
Görürsün mezara varýverince…

07.07.2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: