Meryem'le sevişmelerim

aþka geldiðimizde baþkadýr bizim seviþmelerimiz;
kimseye nasip olmaz bu yatak!
mezarlýkta aðlayarak
ve mabette gizlice buluþup
göz göze tutuþarak ellerimizi havaya kaldýrýp dua edercesine seviþiriz…

herkesin içinde çýrýlçýplak öpüþürken kalplerimiz
kimse göremez bizi…

Meryem’deki ateþi
ve körük gibi yüreðimi körleþenler anlamaz;
yalan söyleþenler ne bilir içimizdeki cevheri!
sulaklarý kuru
ve gönlü duru olmayan duyamaz nefesimizi
saðýrdýr aþk kuklalarý…

uyurken seviþirim Meryem’imle…
yaðmur yüklü saçlarýný bulutlarý gökten süpürürcesine toplayýp yüzünden
dik uçurumlara konmuþ iki keklik gibi olan kirpiklerini seyrederken
hasretten kanayan iki al kanat dudaklarýný
ve el deðmemiþ yanaklarýný öperim,
öperim de kimse uyanmaz…

herkes saðanakta seviþmeyi düþlerken
bilmezler ki
biz
bazen bulutlarýn kucaðýnda
bazen bir yaðmur damlasýnýn içindeyiz…
istersek karlý bir daðda
istersek baharlý bir ovada severek geçiniriz!

sevmek yiðitlik ister;
marifet dokunmadan doðurtmaktýr Meryem’i!
herkes sevdiðiyle gönül güvertesinde mendil sallarken
yine gülümseyerek beklerim iskelede.

ben
Zeus’un Hera’sýný baþýmýn belasý diye atmýþým göklere
aþký alýp
kârla satmak;
ya da bir gönül kiralamak yakýþmaz yüreðime!

Meryem’le seviþmek için
önce sevmeyi bilmek gerek!


Sosyal Medyada Paylaşın: