Benim ay yüzlü güzelim, Canýma can katan özelim, Sen, çok uzaðýmdasýn, Yine de hep benimlesin, Hilâle bakýyorum, Gözlerini görüyorum, Senin ýþýðýn altýnda, Karanlýðý kucaklýyorum… Ay! Ay ne kadar da Parlak ve sevecensin? Ne kadar da içtensin? Ne kadar da samimisin? Ne kadar da masumsun? Yakýcý bakýþlarýn var, Geceler seninle coþar, Karanlýktan sýyrýlarak, Köpekler havlar, Iþýðýn altýnda, Hiç susmayarak… Yýldýzlar çepe çevre kuþatýr, Fezânýn derinliklerini, Güneþle barýþýk olamazsýn, O gelir, sen kaçarsýn, Sen gelirsin, o kaçar, Beynim ruhumla bayram yapar, Kalemler benimle dertleþir, Geceleri ay ýþýðý altýnda… Kendi kendime konuþurum, Herkes bana deli desin diye, Zaten akýllý pek bulunmaz, Gecenin zifiri karanlýðýnda. Ýnsan, cin uyur; Ay ile ben uyanýk, O bana bakar, ben de ona, Þarký söyleriz geceleri, Sabahlara kadar... Bir damla su iken Yaratýlýþýmýzý hatýrlarýz, Göz göze geliriz, Bulutlar arkasýnda, Sevgi köprüsü kurarýz, Beni sevdiðime götürür, Iþýklar arasýnda… Seninle aðlarým, Seninle gülerim, Sessiz geceleri, Ay ýþýðý altýnda bir Ýdris Ve ona ýþýðýný esirgemeyen, Ýçi sevgi yüklü, Aslan yürekli, Kocaman bir ay…
20.07.1997 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
İDRİS ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.