AYRILMAK GEREK

Ölümün adým adým yaklaþtýðýný görüyorum,
Tükenmez dediðim ömrümü sorguluyorum,
Karanlýðýn altýna gizlenmiþ aydýnlýk ruhumla,
Aydýnlýðý yakalamak için hakka koþuyorum.

Gökyüzündeki bulutlar hep kaçar da kaçar,
Su indirmek için çatlamýþ dudaklara çarpar,
Masum bakýþlý, sulak gözlü ürkek ceylanlar,
Kýrlarda, obalarda ayrýlýk acýsýna göz kýrpar.

Bir bakýn! Eski dostlardan kaçý yanýnýzda ki?
Þimdiki dost bildikleriniz çok mu iyi sanki?
Dostlarýnýzý deðerli kýlan öncekiler deðil mi?
Sevginize ilâhi nur saçan ruhunuz deðil mi?

Ayrýlýk oklarý sevgilinizi bekler ilk duraðýnýzda,
Yaðmur yüklü bulutlar gözyaþý döker baðrýnýzda,
Yaðmur yaðmazsa sevgiler yeþermez yüreðinizde,
Ayrýlýk acýsý aðlayýp düðümlenir gönül direðinizde.

Mecnunlar, Leylalar az çile çekmedi çile hanede,
Leylasýzlýk aþký hep Mecnunlaþtýrdý gönül hanede,
Ayrýlýklar hayatýmýzýn artýk iyice tuzu, biberi oldu,
Sevgiye susamýþ gönlümüze hasret bulutlarý doldu.

Aþk acýsýný anlatamaz gönüldeki yorgun heceler,
Ayrýlýðý anlatmaya çalýþan yüreði yanýk kelimeler,
Ýkiyüzlü Münafýðýn ellerinde vahþice hançerlenir,
Aðzýna ateþten gem vurulup sevgileri kelepçelenir.

Veda etmek hayatýmýzda hiç güzel olmasaydý,
Peygamberler bu dünyaya hiç elveda demezdi,
Ahiretin nurlu meþalesi ölümde saklý olmasaydý,
Hiçbir nefis ayrýlýktan ayrýlýða aþk ile koþmazdý.

Ayrýlmak gerek hiç ayrýlmamak için ayrýlmak,
Ebedi hayatýn muþtusu ile hayata baðlanmak,
Sonsuzlukla kucaklaþmak aþka sýmsýký sarýlmak,
Aðlamadan aðlamak, gülmeden gülebilmek için,
Ayrýlmak gerek, ayrýlmamak için ayrýlmak gerek…

Temmuz 1998
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: