......................Aþk Sürgünüm’e
‘’ onlar yalanlarýyla,
yýlanlarýyla…
biz sevdamýzla seviþirdik……..‘’
Hasreti isa
ay, daðýlýr tenimizde, kuþlar büyürken
gece, yatýya kalýr bizde
biz sustuk anam
gerisini sen söyle
biz de bir zamanlar
zam/ansýzlýðýn içinden, zamaný çalmýþtýk düþlerde
gülüþlerden, uygun adým geçerken kýþlalar
ayaklarýmýzda unutuldu zincirler / küflü prangalar
ellerimiz askýda kaldý
kulaklarýmýzda çýnlar durur marþlar
biz de gençtik bir zamanlar
ne köprüler kaldý devirmediðimiz
ne de
ayak basmadýðýmýz daðlar
hâlâ o analar
genç yaþta ölen yavrularýna aðlar
ayýplarýn üstünü, aþkla örttük bir zamanlar
aðlasýn þimdi, gözlerimde büyüyen çýðlýk
aðlasýn, ay vaktini kuþatmýþ akþamlar
aðlasýn aðlatanlar
kurþuna dizilsin namlular
yürek durdu semâha
biz de gençtik bir zaman
geçtik sýratýn sýrtýndan
bize ne çabuk kýydýlar / kýydýlar ana
gecede ölüm emrimiz verildi
bir sabah denize merhaba derken soðukta
sýrtýmýzdan vurulduk / vurulduk ana
sol yanýma düþtü þapka
harman yerinde kaldý hasadýmýz
ölülerimize, kefen diye giydirildi sevdamýz...
……. kasýmýn on dokuzu / iki bin dokuzdu……
Ýsa Ýnan